'Larissa laoshi!' - Lesgeven in Taiwan

Er is weer avontuur.

Afgelopen zaterdag avond stapte ik in het vliegtuig op weg naar.... Taiwan!
Mijn KLM vliegtuig vloog rechtsstreeks naar Taipei vanaf Amsterdam. Zo veel geluk, maar wel met een vaag randje.

Ik vloog al vaker met KLM, maar tot 3 keer aan toe met 'toeval' al stoel 36C gezet... Maar hoe dan?Ik heb het nog even nagekeken en het is echt zo... van Amsterdam naar Beijing en naar Siem reap (Bangkok) en nu dus ook naar Taipei.
Mocht ik het al vreemd genoeg vinden, komt er ook bij dat ik op de eerste twee bovengenoemde vluchten mijn koffer kwijt was bij aankomst. Niet in het vliegtuig gestopt.

Gelukkig was drie keer scheepsrecht, en ja hoor, de koffer lag in Taipei gewoon op de band.
#Luckyme want ook Rebecca (mijn pick-up) stond met een naambordje en een blije blik op mij te wachten. 
We dronken onze eerste bubble tea hier, wisselden geld en regelden een sim kaart met internet.

En door... We namen de bus van Taipei naar Taichung. Een busreis van twee uur waarin ik algelijk een idee on krijgen van het landschap.
Het lijkt een beetje op de Chinese landschappendie ik gezien heb. Grote steden, hoge gebouwen, Grijs dat door LED lampen wordt opgeleukt.
Maar! Nog geen 100 meter van de stadsranden af zie je oneindige rijstvelden en plantages vol met van alles. Hoe dichter ik bij mijn bestemming kom hoe meer velden ik zie met 'honey tangerine' bomen. 
Grote oranje sinaasappels, precies waar deze streek bekend om staat. 

Het wordt al donker en we komen aan bij het station in Taichung. Daar staat de volgende pick-up mij op te wachten. 
Ik stap bij 'Ariel' in de auto en we rijden samen naar de school waar ik deaankomende weken Engelse les zal geven. Onderweg rijden we nog even langs de Familymart en eten daar een klein diner. 
Tijdens de rit vertelt ze mij in goed engels over haar familie en over de school waar zij en haar man werken. Langs haar huis rijdend wijst ze,maar bedenktzich en keert om. Haarzoontje en man moeten mij ontmoeten!

Ze zwaaien en besluiten inte stappen. Samen brengen ze mij naar 臺中市東勢區明正國民小學粉專,. Ming Zheng elementary school.

Tegen verwachting in krijg ik een prachtige kamer met badkamer tot mijn beschikking in een gedeeld appartement. Zo gaat dat hier, als je op een school werkt dan woon je op het schoolterrein. 'Dormitories' vertelt ze.
Het appartement deel ik met een andere leraar, een Chinese jongen waarvan de leeftijd wordt geschat op 22, al zegt hij zelf 26.

Boven ons wonen nog vier andere juffen. Uit nieuwsgierigheid komen ze naar beneden. Zenuwachtig beginnen ze te vragen naar mijn naam en wie ik ben. Ik antwoord in het Chinees. Ze staan perplex, ik moet lachen.

'Vanaf morgen geef ik Engelse les bij jullie op school. Ze zijn blij, we kletsen nog wat en ze gaan naar boven. 
Het is tijdom te slapen. Morgen wordt een bijzondere dag!

---